|
ಸಂಪಾದಕರಿಂದ,
ಮಾರ್ಚ್ ೨೦೧೧
 ಮಧ್ಯ ಪ್ರಾಚ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಆಗುತ್ತಿರುವ ಕ್ರಾಂತಿ ಪುಳಕದ ಜೊತೆಗೇ, ಭಯ, ಅಚ್ಚರಿ, ಅನುಮಾನಕ್ಕೂ ಮನೆ ಮಾಡಿಸಿದೆ. ಟ್ಯುನಿಶಿಯಾ, ಈಜಿಪ್ಟ್ ನ ಜನಾಂದೋಲನದ ನಂತರ ಈಗ ಮೊರಾಕ್ಕೋ, ಯೆಮೆನ್, ಜೋರ್ಡನ್, ಬಹರೇನ್, ಲಿಬಿಯಾ ಮತ್ತಿತರ ದೇಶಗಳಿಗೂ ಹರಡಿರುವ ಕಿಚ್ಚು ಇಡೀ ವಿಶ್ವದ ಗಮನ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದೆ. ಇದು ಮುಂದೆತ್ತಲಿಗೆ ಅನ್ನುವ ಕುತೂಹಲ. ಹತ್ತು, ಇಪ್ಪತ್ತು, ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಜನರನ್ನು ಕಟ್ಟಿಟ್ಟು ಆಡಳಿತ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿಗಳು, ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿಗಳು ನಮ್ಮ ಬುಡಕ್ಕೆ ಯಾವಾಗ ಪೆಟ್ಟು ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಗಾಬರಿಗೊಂಡು ಕುಳಿತಿದ್ದಾರೆ; ಕೋಟೆ-ಬಂಕರ್ ಗಳನ್ನು ಭದ್ರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಗದ್ದಾಫಿ ಲಿಬಿಯಾದ ಜನರ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಕೊನೆಗೂ ಮಣಿಯಲೇ ಬೇಕಾಗಿದೆ. ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕವಾಗುವಂತೆ ತೋರುತ್ತಿರುವ ಕಿಚ್ಚಿನಿಂದ ಹುರುಪು ಪಡೆದವರಂತೆ ಚೀನಾದ ನಿರುದ್ಯೋಗೀ ಯುವ ಪಡೆ ಅಲ್ಲಿನ ಭಾರೀ ಕಮ್ಯೂನಿಸ್ಟ್ ಸರ್ಕಾರದ ವಿರುದ್ಧವೂ ಪುಟ್ಟ ಹರತಾಳ ಮಾಡಿದೆ.
ಸರ್ವಾಧಿಕಾರ, ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವ , ಭ್ರಷ್ಟ ಆಡಳಿತಗಳು ಈ ಕ್ರಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ನಾಮವಾಗಿ, ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋದರೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಸಂತೋಷದ ಸುದ್ದಿ ಏನೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಧರ್ಮಾಂಧರು, ಹೊಸ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿಗಳು, ಕಾರ್ಪೋರೇಟ್ ಪ್ರಪಂಚ ಸಾಕಿಕೊಳ್ಳುವ ನಾಯಿಮರಿಗಳು ಬಂದು ಗದ್ದುಗೆ ಮೇಲೆ ಕೂತರೆ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಕೋಲಾಹಲ-ಯುದ್ಧಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮಹಾ ಸಂಚಲನ ವ್ಯರ್ಥವಾಗದಿರಲಿ...
ಒಬಾಮಾ, ಅವರ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಪೋರೇಟ್ ಅಮೆರಿಕಾ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲ ದೇಶಗಳಿಗಿಂತ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಈ ಎಲ್ಲ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಹಾಕುತ್ತಾ ಕೂತಿದೆ. ಮುಬಾರಕ್ ಇಳಿದಾಗ ಸರಿಯಾಗಿ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ ಮಾಡದೇ ಈಜಿಪ್ಟ್ ಅನ್ನು ಅದರ ಪಾಡಿಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಒಬಾಮ ಸರ್ಕಾರ ತಮಾಷೆ ನೋಡುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಅಮೆರಿಕಾದ ಮಾಧ್ಯಮ ಗಲಾಟೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ, ಒಬಾಮಾರನ್ನು ದೂರುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಅಮೆರಿಕಾದ ಜೂ ಗಳ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಮಾಧ್ಯಮದ ಗಲಾಟೆ. ಈಜಿಪ್ಟ್ ನ ಸಹಾಯವಿಲ್ಲದೇ ಈಗ ಇಸ್ರೇಲ್ ಆ ಭೂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ, ಒಬಾಮ ಅಮೆರಿಕಾದ ಸರ್ವಶ್ರೇಷ್ಠ ಮಿತ್ರನಿಗೆ ದ್ರೋಹ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಒಬಾಮಾ ಮತ್ತೊಂದು ಗಡುವು ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗದಂತೆ ತಡೆಯಲು ಈಗಲೇ ಭಾರೀ ಜೋರಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಾರ ಶುರುವಾಗಿದೆ.
ಮತ್ತೊಂದು ವಸಂತ ಬರುವ ಸೂಚನೆ ಇದೆ. ತಂಪಾಗಿ, ಮಧುರವಾಗಿ, ಸುಂದರವಾಗಿ, ಸಾಂಗವಾಗಿ ಬರುತ್ತಾನೋ...ರಕ್ತಾರುಣಿಯಾಗಿ ಜ್ವಲಿಸಲು ಬರುತ್ತಾನೋ...< div>
ಫೆಬ್ರವರಿ ೨೦೧೧
ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಹೊಸವರ್ಷ, ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಸಡಗರದಿಂದ ಶುರುವಾಯಿತು ಎಂದು ನಂಬಿದ್ದೇವೆ.
ಆಯಾಮ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ತೆರೆಯ ಮೇಲಿರಲಿಲ್ಲ. ’ಇಂಡಿಯಾಗ್ ಹೋಗಿದ್ದೀರಿ ಅಂತ ಈ ಪಾಟಿ ಸೋಮಾರಿತನ ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಕಣ್ರೀ’...ಅಂತ ಆಯಾಮವನ್ನು ಮೇಲಿಂದ ಕೆಳಗಡೆ ಓದಿ ಫೋನ್ ಹಚ್ಚುವ ಹಿರಿಯ ಮಿತ್ರ ಶ.ರಾ ಬೈದು ಬರೆದಿದ್ದರು. ನಾವು ಭಂಡರಾಗಿದ್ದೆವು. ಆಯಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಬೊಟ್ಟಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಹೊಸ ಅಂಗಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡೇ ಬರುವ ಖುಷಿ ನಮ್ಮದು. ಇದೋ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬೆಳೆದಿರುವ ಆಯಾಮವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಮೈಸೂರಿನ ಕಲಾವಿದ ಮಿತ್ರ ಪ್ರಕಾಶ್ ಚಿಕ್ಕಪಾಳ್ಯ ನಮ್ಮ ಬೇಕುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡು ನಮಗೊಂದು ಬೊಟ್ಟು ಹಚ್ಚಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಮತ್ತೆ ಭೇಟಿಯಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲವೇನೋ ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಹಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತರೆಲ್ಲಾ ಕಣ್ಮುಂದೆ ಬಂದು ಹಾರೈಸಿ, ಆಯಾಮ ಪರಿವಾರವನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹಿರಿದು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ’ಗಾಳಿ ಅಂಗಿ ಚುಂಗು ಹಿಡಿದು’, ’ಓಕುಳಿ’ ಎಂಬ ಎರಡು ಹೊಸ ಅಂಕಣಗಳನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ’ಊರು-ಬೇರು’ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಊರ ಬೇರುಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸುವ-ಮುದ ಕೊಡುವ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿ ಹೊರಬರಲಿದೆ. ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕನ್ನಡ ಬ್ಲಾಗ್, ವೆಬ್ ಸೈಟ್ಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಇದು ಹೊಸ ಪ್ರಯತ್ನ. ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನ, ಹುಡುಕಾಟ ನಾವು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಬುತ್ತಿಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ನಮ್ಮ ಆಸೆಗೆ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲ.
ಗಿಜಿಗಿಜಿಗುಟ್ಟುವ ಜೇನುಗೂಡಿನಿಂದ ನಿಶ್ಚಲ-ನೀರವ-ಶೀತಲ ಇಗ್ಲು ಗೆ ಬಂದಂತಾಗಿದೆ ಈಗ ನಮ್ಮ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. ಮೈಸೂರು-ಮಂಗಳೂರು-ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಕಿರಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂದು, ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಕಿಚ್ಚು ಹಾಯ್ದು, ನಮ್ಮ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ನಗಾಡಿಕೊಂಡು, ಅಕ್ಕ ತಂಗಿ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರು, ಕಸಿನ್ಸು, ಮನೆಯವರು, ನೆರೆಹೊರೆಯವರು, ತರಕಾರಿ-ಹಾಲು ಮಾರುವವರು ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆಗೂ ಕಲರವ-ಗಲಾಟೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಗೊಣಗಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ರಿಟರ್ನ್ ಫ್ಲೈಟ್ ಹತ್ತಿ ಈ ಭೂಮಿಗೆ ಕಾಲು ಸೋಕಿಸಿದಾಗ ದೇಹ, ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲವೂ ಹಾಗೇ ಫ್ರೀಜ಼್! ಭಣಗುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಗೂಡೊಳಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಾಗ ಹೀಟರ್ ನ ಮಹಿಮೆಯಿಂದ ದೇಹದ ಫ್ರೀಜ಼್ ಕಮ್ಮಿಯಾದರೂ ಉಹೂಂ...ಮನಸ್ಸು ಮಾತೇ ಕೇಳದು!
ನೀವು ಎಂದಿನಂತೆ ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ತಿಳಿಸಿ. ನಿಮ್ಮ ಬರಹಗಳನ್ನು, ಕಥೆ-ಕವನ-ಚುಟುಕ, ಪ್ರವಾಸದ ಅನುಭವ, ವಿಮರ್ಶೆ, ಚಿತ್ರ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಆಯಾಮಕ್ಕೆ(aayaama@gmail.com) ಕಳಿಸಿಕೊಡಿ. ನಿಮ್ಮ ಬಣ್ಣ ಕೊಡಿ; ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಕಟ್ಟುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಜೊತೆಗಿರಿ. ಪ್ರೀತಿಯಿರಲಿ...
ಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೦೧೦
ವರ್ಷ ಬೊಗಸೆಯಿಂದ ತೊಟಕಿದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಪೋಸ್ಟ್ ಪಾರ್ಟಮ್ ಸಿಂಡ್ರೋಮ್, ಇದು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರೀನಾ? ಹೀಗೆ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತಾ? ಎಲ್ಲಾ ಪೇರೆಂಟಲ್ ಎರರ್ ಗಳ ಮಧ್ಯೆಯೇ...ಪುಟ್ಟ ಕೈ ಗಳಿಗೆ ಗಿಲಕಿ ಇಡುತ್ತಾ-ಕಾಲ್ಗಳಿಗೆ ಗೆಜ್ಜೆ ಹಚ್ಚುತ್ತಾ, ಜುಟ್ಟು ಹಾಕುತ್ತಾ, ಜೊಲ್ಲು ಒರೆಸುತ್ತಾ, ನಾವು ಮಾಡಿದ ಸಿಲ್ಲಿ ಅಲಂಕಾರಕ್ಕೆ ನಾವೇ ಬೆರಗುಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹನ್ನೆರಡನೇ ಮಾಸ ತಲುಪಿದ್ದೇವೆ. ನೀವೇನು ಹೆಗ್ಗಣ ಹೆತ್ತಿಲ್ಲ ಬಿಡ್ರೀ ಅಂತ ಪ್ರೀತಿಸುವ ಮಿತ್ರರು ಕನ್ಫರ್ಮ್ ಮಾಡಿ ಭರವಸೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಒಂಚೂರು ಪ್ರೀತಿ-ಒತ್ತಾಸೆ ಸಿಕ್ಕಿದರೂ ಬಾಚಿಕೊಂಡು ಬಿಡುವವರು ನಾವು. ಪ್ರತಿ ಹನಿಯ ಖರ್ಚಿಗೂ ನಾವೇ ಹೊಣೆಗಾರರು ಅಂತ ಬೋರ್ಡ್ ಬರೆದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿರುವುದನ್ನು ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ...ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅದರ ಅಂತರ್ಜಲವೂ ಇದೆ...
ನಮ್ಮೂರ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರ ಫ್ರೀ ಸರ್ಕಸ್ ನೋಡಿಕೊಂಡು ತಲೆ ಗುಂಯ್ ಎನ್ನುತ್ತಿದೆ. ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಗದ್ದುಗೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಅಲ್ಲಿಂದ ಜಾರುವ ದಿನ ಎಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ತಾವು ಜಾರುವ ಜೊತೆಗೇ ಹಿಂದೆ ಆಗಿದ್ದ ರಾಜಕೀಯ ಭ್ರಷ್ಟಚಾರವನ್ನು ಬಯಲಿಗೆಳೆಯುತ್ತೇನೆಂದು ಪಣ ತೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ; ಮೇಲಕ್ಕೆ ದೊಂಬರಾಟದ ಥರ ಕಂಡರೂ ಈ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಇರಲಿ ಎನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಇವರು ಅವರ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು, ಅವರು ಇವರದ್ದನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಕಾರಿಕೊಂಡು ಬಿಡಲಿ ಬಿಡಿ. ಯಾರು ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ದ ಹೆಗ್ಗಣ ಎಂದು ಕನ್ನಡಿಗರು ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದು.
ಊರಕಡೆ ಸೂರ್ಯನೂ ಕಾಣದೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಸೋನೆಯಂತೆ. ಬೆಳಕು ಬೇಗ ಬರಲಿ, ಭೇಷಾಗಿ ಬರಲಿ, ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯ ಸುಗ್ಗಿಗೆ ಈಗಲೇ ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡಲಿ ಅಂತ ಹಾರೈಕೆ.
ಹನ್ನೊಂದು ತಿಂಗಳು ಆಟ ಆಡಿಕೊಂಡು, ತೆವೆಯುತ್ತಾ, ಅಂಬೆಗಾಲಿಡುತ್ತಾ, ಮನೆಯ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ-ಕದದ ಸಂದಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕ ಪುಟ್ಟ ನಿಧಿಗಳನ್ನು ಹೆಕ್ಕುತ್ತಾ, ಅದರ ರುಚಿ ನೋಡುತ್ತಾ, ಅಲ್ಲಿಲ್ಲಿ ಇಣುಕುತ್ತಾ, ಮನೆಯವರ ಕೈಲಿ ಗದರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಆಯಾಮ ಈಗ ನಿಲ್ಲುವುದನ್ನು ಕಲಿತಿದೆ. ಅದರ ಕಾಲುಗಳ ಬಲ ಹೆಚ್ಚಲಿ. ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಮೈಕೈ ಬಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಕಲಿಯುತ್ತಾ ನಲಿಯುವ, ಕೆಣಕುವ, ಪ್ರೀತಿಯ ಪರಿ ಅದರದ್ದಾಗಲಿ...ಗದ್ದಲ ಈಗ ಬೇಡ. ಅದೆಲ್ಲಾ ಟೆರಿಬಲ್ ಟೂ, ಟ್ರಬಲ್ ಸಮ್ ತ್ರೀಗೇ ಇರಲಿ. ಈಗ ತೊದಲುವುದೇ ಸಾಕು...ನೀವು ಜೊತೆಗಿರಿ.
ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಕನ್ನಡಹಬ್ಬ, ದೀಪದ ಹಬ್ಬಗಳ ಹಾರ್ದಿಕ ಶುಭಾಶಯಗಳು.
ಮನೆಸುತ್ತ ದೀಪ ಹಚ್ಚಿ, ಪಟಾಕಿ ಹೊಡೆದು ಆಚರಿಸುವವರು ಶಬ್ದ-ವಿಷದ ಗಾಳಿಯನ್ನು ಆದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ. ನೆನ್ನೆ ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮಾವಿನ ಮರದ ಮೇಲೆ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕೋಗಿಲೆ, ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಇಣಚಿ, ಗಲಾಟೆ-ವಿಷದ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಬೆದರಿ-ಉಸಿರುಕಟ್ಟಿ ಸಾಯದಿರಲಿ. ಬೆಳಕು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಬೆಳಗಲಿ. ಮಕ್ಕಳು ಕ್ಷೇಮವಾಗಿರಲಿ...
 ನನ್ನ ತಾತ,
ಮೊನ್ನೆ ಅಯೋಧ್ಯೆಯೆಂಬ ಪಟ್ಟಣದ ಗಲಾಟೆಗೆ ಕೋರ್ಟು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಮಾಧಾನವಾಗುವ ತೀರ್ಪು ಕೊಟ್ಟಿದೆಯಂತೆ. ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಸಮಾಧಾನವಾಗಬಹುದೇನೋ...ಮುಂದೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಜೋರು, ನಿನ್ನ ಗಂಟೆ ಜೋರು ಅಂತ ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಕಾದಾಟ ಶುರು ಮಾಡಿದರೆ ಏನು ಮಾಡುವುದು ತಾತ? ಸೈನ್ಯದ ತುಕಡಿಯೊಂದನ್ನಲ್ಲಿಟ್ಟು ಅದರ ನಿಗರಾನಿಯಲ್ಲಿ ರಾಮನನ್ನೋ ಅಲ್ಲಾನನ್ನೋ ಕರೆದರೆ ಅವರಾದರೂ ಬರುತ್ತಾರಾ, ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಕೇಳುತ್ತಾರಾ? ಇಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಇವರ ಸಾವಾಸವೇ ಬೇಡ ಎಂದು ಅವರು ದೇಶಾಂತರ ಹೋಗಿರಲಿಕ್ಕೂ ಸಾಕಲ್ಲವೇ ತಾತ?
ನೀನಿದ್ದಾಗ ದೇಶಗಳಿಗೊಂದು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಗಡಿಯಿತ್ತು. ಈಗ ಜಾಗತೀಕರಣವಂತೆ. ಜನ ಮನಗಳು ಇಲ್ಲಷ್ಟು ಅಲ್ಲಿಷ್ಟು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಹಂಚಿಹೋಗಿದ್ದಾರೆ, ದೂರ ಸಾಗಿ ನೆಲೆನಿಂತಿದ್ದಾರೆ. ಯಾವುದು ನೆಲೆಯೆಂಬ ತೊಳಲಾಟದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ.  ಹಿಂದೆ ವಿವೇಕದ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಜನರನ್ನು ಕಲೆ ಹಾಕಿದಂತೆ ಈಗ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ; ವಿದೇಶಿ ವಸ್ತುವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಎಂದು ಆವತ್ತು ನೀನು ಮಾಡಿದಂತೆ ಈಗ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ತಾತ...ತ್ಯಜಿಸಿದರೆ ದೇಶದೊಳಗಿರುವ ವಿದೇಶಿ ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕು. ದೇಶದ ಹೊರಗಿರುವ ದೇಸೀ ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಕಲೆಹಾಕಬೇಕು...
ಭೂಮಿ, ಜಲ, ಗಾಳಿ, ಕಾಡು, ಕಣಿವೆ ಯಾವುದನ್ನೂ ಬಿಡದೆ ಕೆರೆದು ತುರಿದು ಕಬಳಿಸುತ್ತಿರುವ ರಾಕ್ಷಸರನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಕೋಪ, ದಿಗಿಲು, ಅಸಹ್ಯ ಎಲ್ಲ ಆಗುತ್ತದೆ ತಾತ. ಅವರ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿರುವ, ಬರುವ ಗಲೀಜನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲೂ ಮುಂದೆ ಜಾಗ ಇರುವುದಿಲ್ಲ! ಗಲೀಜೇ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಣ ಭೂಮಿಯಾಗಿ-ಬದುಕಾಗಿ ಅದರೊಳಗೇ ಎಗರಾಡಿಕೊಂಡು ಪರದಾಡಿಕೊಂಡು ಬದುಕಬೇಕಾದ ಪ್ರಸಂಗ ಬರುವ ಮುನ್ನ...ಮತ್ತೆ ಬರಲಾರೆಯಾ ತಾತ?
ನಿನ್ನ...
ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೨೦೧೦
ಆಯಾಮಕ್ಕೆ ಈಗ ಒಂಭತ್ತು ತಿಂಗಳು! ಒಂದೋ ಎರಡೋ ಹಲ್ಲು ಮೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಜಗತ್ತನ್ನೇ ಕಚ್ಚಿ ತಿಂದು ನೋಡಿ ಬಿಡುತ್ತೇನೆಂಬ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿಂದ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಕೈ ಹಾಕುವ ಕೂಸನ್ನು ಅಮ್ಮ ವಾತ್ಸಲ್ಯ-ಕಕ್ಕುಲತೆಯಿಂದ ನೋಡುವಂತೆ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಆಯಾಮವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಎಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ, ಎಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತೇವೆಂದು ಸ್ಪಷ್ಟ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ ಕಾತುರವಿದೆ. ಯಾರ ನಿಲುವನ್ನೂ ಕಡ ಪಡೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಕೇಳಿ, ತಿಳಿದು ನಮಗನ್ನಿಸಿದ್ದನ್ನು ನಮ್ಮದನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ತಪ್ಪುಗಳು ನಮ್ಮದಾಗಬೇಕು, ಆಮೇಲೆ ಒಪ್ಪ ಆಗುವುದಿದ್ದೇ ಇದೆ.’ಯಾಕ್ರೀ ಇಡೀ ಪೇಪರ್ ನಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ಎಮೋಷನಲ್ ವಿಷಯ ಬರಿತೀರಿ?’ ಅಂತ ಸಹೃದಯರೊಬ್ಬರು ಕೇಳಿದ್ದಾರೆ. ನಾವೂ ಕೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದೀವಿ. ಕಾರಣ ಇವಿರಬಹುದು. ಒಂದು, ನಮ್ಮ ತಟಸ್ತತೆ-ಇನ್ಸೆನ್ಸಿಟಿವಿಟಿಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹರಿತ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದೇನೋ ಎಂಬ ಆಶಾವಾದದಿಂದ. ಎರಡು, ನಾವು ಅದನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಛಾರ್ಜು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಮೂರು, ಈಗ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರ ಮನದಲ್ಲಿ ಭಾವನೆಗಳ ಬರ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ.
ಆಗಸ್ಟ್ ೨೦೧೦
ಸವಣೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವ ಮಲಾಭಿಷೇಕದ ಘಟನೆ ನಮ್ಮನ್ನು ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ತಲೆತಗ್ಗಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ಭಂಗಿಗಳಂತ ಜನ ಈಗಲೂ ಕರ್ನಾಟಕದ ಹಲವೆಡೆ ಮಲ ಹೊರುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಈ ಘಟನೆಯಿಂದ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದಿದೆ. ಇಂಥ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ರೌರ್ಯಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ತಲೆಮಾರಿನವರೂ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಬೇಕಾಗ ಬಂದಿದ್ದು ದುರಂತ. ಅತ್ತ ನಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ಭಂಗಿಗಳ ಇರುವನ್ನು-ಪ್ರತಿಭಟನೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಮರೆತು ನಾಡರಕ್ಷಣೆ-ಸ್ವಾಭಿಮಾನ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗ ಜಾಥಾ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇಂಡಿಯಾ ಇದೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆಯೂ ಶೈನ್ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಬರೀ ಹೊಸದಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿರುವ ಹಣದ ಹೊಳಪಿನಲ್ಲೋ? ಬದಲಾವಣಿಗೆ ಆಸ್ಪದವೇ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಭಾರೀ ಸಂದೂಕವೊಂದರಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಟ್ಟು ಬೀಗ ಹಾಕಿರುವ "ಅದ್ಭುತ ಪುರಾತನ ಪರಂಪರೆ"ಯ ಘನ ಸಂಪತ್ತಿನಿಂದಲೋ? ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಯುವ ಜನರ ಬೆವರ ಹನಿಯಿಂದಲೋ? ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಬಾಂಬು ಸ್ಫೋಟವಾಗಿ, ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಕೋಮು ಗಲಭೆಯಾಗಿ, ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಉಣಲು ಸಿಗದೆ, ಬ್ಯಾಂಕ್ ಸಾಲಗಳನ್ನು ತೀರಿಸಲಾಗದೆ, ಹಾಗೆ ಹೀಗೆ ಜನ ಜೀವ ತೆರುತ್ತಿದ್ದರೂ ಬವಣೆ ನಿಲ್ಲದು...ಬದುಕು ದೊಡ್ಡದು...ಎಂದು ಹುರಿಕಟ್ಟಿ ಕಣ್ತುಂಬಾ ಬದುಕುವಾಸೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಪ್ರತಿ ದಿನಾ ಹುರುಪುನಿಂದ ಬದುಕಿಗೆ ಒಡ್ಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಜನಗಳ ಅದಮ್ಯ ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೋ...ಇಂಡಿಯಾ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯುವುದು ನಮಗೂ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಕಲಿಯಬೇಕಾದ್ದು, ಹಂಚಬೇಕಾದ್ದು, ಕೊಡವಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ್ದು, ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕಾದು ಬೇಕಾದಷ್ಟಿದೆ. ಹರಿವು ಅದೇ ಅಲ್ಲವೇ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹಬ್ಬದ ಹಾರೈಕೆಗಳು.
ಜುಲೈ ೨೦೧೦
ತಮ್ಮ ಚುನಾವಣಾ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಲೋಕಾಯುಕ್ತಕ್ಕೆ ಪರಮಾಧಿಕಾರ ಕೊಡುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದ ಬಿಜೆಪಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ಆಶಾವಾದ ಮೂಡಿಸಿತ್ತು. ಈಗ ಅದರ ಮುಖವಾಡ ಕಳಚಿದೆ. ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಸಿಗುವ ಅತ್ಯಂತ ದಕ್ಷ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ, ನಿಷ್ಟುರ ಮತ್ತು ಸಜ್ಜನ ನ್ಯಾಯಾಧಿಕಾರಿ ಸಂತೋಷ್ ಹೆಗಡೆಯವರು ಬಿಜೆಪಿಯ ಅನೈತಿಕ ಭಂಡಾಟಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯಾಗಿ ತಮ್ಮ ಲೋಕಾಯುಕ್ತ ಸ್ಥಾನದಿಂದ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಅಂತಹ ಅಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬರಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡದೇ ಪೀಡಿಸಿದ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಛೀಮಾರಿ.
ಕಾವೇರಿಯ ಇತಿಹಾಸ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ. ಅದರ ಜೊತೆಗೇ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮಾತೃಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಶಿಕ್ಷಣದ ಅಗತ್ಯದ ಕುರಿತು ಚರ್ಚೆ ಆರಂಭಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಸಂಪೂರ್ಣ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಲಿಯದಿದ್ದರೆ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಉದ್ಧಾರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ವಾದ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.  ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಬೇರೆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿರುವುದರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಆ ದೇಶದ ಭಾಷೆಯನ್ನೇ ಕಲಿಸಬೇಕು ಎಂದು ವಿಧೇಯವಾಗಿ ಅನುಸರಿಸುವ ಅನಿವಾಸಿ ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ಇವರ ಮಕ್ಕಳು ತಮಿಳ್ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಇವರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಮಿಳು ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರೋ-ಹಿಂದಿ ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರೋ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿ ತಲೆಬಿಸಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಕನ್ನಡ ಕಲಿಯದಿದ್ದರೆ ನಮ್ಮ ಭಾಷೆ-ಸಂಸ್ಕೃತಿ-ನಂಟನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ಹಪಹಪಿಸುತ್ತಿರುವ ಅನಿವಾಸಿ ಕನ್ನಡದ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂದಿರ ಕಳವಳ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಮಗೂ ಹಾಗೂ ಇವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಇರಲಿ ಎಂದು ಈ ಚರ್ಚೆ.
ಹಾಗೇ ಇದೆಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯೆ ಹೊಸದೊಂದು ಸತ್ಯ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಆಯಾಮಕ್ಕೆ ನಾವೂ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹಲವಾರು ಅನಿವಾಸಿ ಭಾರತೀಯ/ಕನ್ನಡದ ಮಿತ್ರರು ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕರ್ನಾಟಕದವರೇ ಆದರೂ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ತಮ್ಮ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ ಅಥವಾ ಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿ ಧ್ವನಿ ಮುದ್ರಿಸಿ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡುತ್ತೇವೆ, ನೀವು ಬರೆದುಕೊಳ್ಳಿ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕಾರಣ ಕೇಳಿದರೆ ಅವರ ಉತ್ತರ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾದದ್ದು. ಅವರಿಗೆ ಕನ್ನಡ ಬರೆಯಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ! ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಏಳನೇ ಅಥವಾ ಹತ್ತನೆಯ ತರಗತಿವರೆಗೂ ಓದಿದ ಮಿತ್ರರಿಗೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತ ಮಾಡುವುದು ಸುಲಲಿತ. ಆದರೆ ಉಳಿದವರಿಗೆ ಕನ್ನಡ ಬರೆದದ್ದು ಮರೆತೇ ಹೋಗಿದೆಯಂತೆ! ಇದು ಒಬ್ಬರ ಇಬ್ಬರ ಕಥೆಯಲ್ಲ. ನಾವು ಗಾಬರಿಯಾಗಿದ್ದೇವೆ. ಹಾಗೇ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ, ಆಸೆಯಿಂದ ಕರ್ನಾಟಕದ ಹಳ್ಳಿ-ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಲಿಯುತ್ತಿರುವ ಪುಟಾಣಿಗಳತ್ತ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಾಳೆ ಕನ್ನಡ ಲಿಪಿ, ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯುಳ್ಳ ಸಂವಾದ ನಡೆಯುವುದಾದರೆ, ಉಳಿಯುವುದಾದರೆ, ಬೆಳೆಯುವುದಾದರೆ ಅದು ಈ ಪುಟಾಣಿಗಳ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರ. ಇದು ನಮ್ಮ ಸವಾಲು!! ನಿಮ್ಮದೇನಾದರೂ ಬೇರೆ ವಾದವಿದ್ದರೆ ಚರ್ಚೆಗೆ ಬನ್ನಿ.
ಜೂನ್ ೨೦೧೦
ಪುಟ್ಟ ಆಯಾಮದ ಆರನೇ ತಿಂಗಳ ಆಡಾಟವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ. ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಕೂಸು ನಿಮ್ಮೆದುರಿಗೇ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಮೈದುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ನಾವು ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ, ಕಲಿತದ್ದನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯೂ ಪ್ರೀತಿ-ಬಧ್ಧತೆಯದ್ದಾಗಿರಬೇಕೆಂದು ಕನವರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ಕನಸುಗಳಲ್ಲಿ ನೀವಿದ್ದೀರಿ.
ಈ ಬಾರಿ, ಹಿಂದೆ ತಿಳಿಸಿದ್ದಂತೆ ಕಾವೇರಿಯ ಕಥಾನಕವನ್ನು ಸರಳವಾಗಿ ಶುರು ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ, ಮುಂದೆ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಸಾಕ್ಷಿಗಳಾಗಲೇ ಬೇಕಾಗುವ ಗಲಾಟೆ ನದೀ ನೀರಿನದ್ದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ವಿಜ್ನಾನದ ವಾದ. ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಾಗಲೀ, ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಾಗಲೀ, ಏಷಿಯಾದಲ್ಲಾಗಲೀ...ಬಿಂದಿಗೆ ಬಿಂದಿಗೆಯಷ್ಟೇ ಪ್ರತೀ ಕ್ಷಣವೂ ಬರಿದಾಗುತ್ತಿರುವ, ಈ ಜೀವ ಸಂಪನ್ಮೂಲದ ಸರಿಯಾದ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ, ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮವರೊಡನೆ ಮಾತುಕತೆ ಇರಲಿ, ನಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಬೆಳೆಯಲಿ ಎಂದು ನಮ್ಮ ಆಶಯ.
ಮೇ ೨೦೧೦
೨೦೦೭ರ ಫೆಬ್ರವರಿ ೭ರಂದು ಕಾವೇರಿ ನ್ಯಾಯಾಧೀಕರಣ ನೀಡಿರುವ ’ಕಾವೇರಿ ಮಧ್ಯಂತರ ತೀರ್ಪಿ’ನ ಕುರಿತ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಚರ್ಚೆಗೆ ವೇದಿಕೆಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಮುಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ’ಕಾವೇರಿ ಕಥನ’ವನ್ನು ನಮ್ಮ-ನಿಮ್ಮ ಆಯಾಮದಲ್ಲಿ ಆರಂಭಿಸಲಿದ್ದೇವೆ.
ಬ್ರಿಟಿಷರ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪ್ರಭುಗಳ ನೇರ ಅಧೀನಕ್ಕೊಳಪಟ್ಟಿದ್ದ ಅಂದಿನ ಮದರಾಸು ಪ್ರಾಂತ್ಯ, ತನ್ನ ಸಾಮಂತರಾಗಿದ್ದ ಮೈಸೂರು ಅರಸರ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರದಿಂದ ಎಸಗುತ್ತಿದ್ದ ಅನ್ಯಾಯವನ್ನು ಕಾವೇರಿ ನೀರಿನ ಹಂಚಿಕೆ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಿದೆ. ತಮಿಳುನಾಡಿನ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ತಮ್ಮ ಬ್ಲಾಕ್ ಮೇಲ್ ತಂತ್ರದಿಂದ ತಮಗನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಬರುತ್ತಾ ಕಾವೇರಿ ನೀರು ಹಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಚಳ್ಳೆ ಹಣ್ಣು ತಿನ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ರೈತರು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲೂ ರೈತರೇ, ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲೂ ರೈತರೇ ನಿಜ. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ನೀರು ಬೇಕು, ಇಬ್ಬರೂ ಬೆಳೆತೆಗೆಯಬೇಕು. ಆದರೆ, ಕಾವೇರಿಯ ನೀರು ಹಂಚಿಕೆ ಯಾವತ್ತೂ ಸಾಮರಸ್ಯದಿಂದ ಆಗಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಹೆಕ್ಟೇರ್ ಗಳ ಸರಿಯಾದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಿಂದ ಆಗಿಲ್ಲ. ಈ ತಾರತಮ್ಯವನ್ನು, ಅದರ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು, ಅದರ ಹಿಂದಿರುವ ’ವಾಟರ್ ಪಾಲಿಟಿಕ್ಸ್’ ನ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಆಯಾಮ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲಿದೆ.
ಏಪ್ರಿಲ್ ೨೦೧೦
ವಸಂತ ನಾವಿರುವ ಭೂಭಾಗದ ಹೊಸಲು ಮೆಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ನೆನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಕಿಟಕಿಯಿಂದಾಚೆ ನೋಡಿದರೆ ಇರಬರುವ ಕೊಂಬೆ ಕಡ್ಡಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಬತ್ತಲು ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಿಂತಿದ್ದ ಡಾಗ್ ವುಡ್ ಮರ ಇವತ್ತು ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಸಡಗರದಿಂದ ಹೂ ಹೊದ್ದು ಕುಳಿತಿದೆ.
ಅದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಮುಖ-ಮನದ ತುಂಬಾ ನಗು ತುಂಬಿದರು ಐದು ಸೆಕೆಂಡ್ ನಂತರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನಮ್ಮೂರ 'ರಕ್ತಾರುಣ' ಸುಂದರಿ ಗುಲ್ಮೊಹರ್ ನೆನಪಾಗುತ್ತಾಳೆ. ನಾವೇ ಇಲ್ಲಿಯ ಜನವಾಗಿ, ಇಲ್ಲಿನ ಜೀವನ-ಗಿಡ-ಮರ-ಕಾರು-ರೋಡು ಎಲ್ಲವು ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಹಾಸು ಹೊಕ್ಕಾಗಿರುವಾಗಲು ನಮ್ಮ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣದ ವರ್ತಮಾನದ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಎಲ್ಲ ವ್ಯಕ್ತಿ-ವಸ್ತು ಅನುಭವಗಳ ಜೊತೆ ಮನಸ್ಸು ನಮ್ಮೂರ ಏನೋ ಒಂದನ್ನು ನಂಟು ಹಾಕಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ನೆಲದ ಸೆಳೆತ ಅಂದರೆ ಅದೇ ಏನೋ...
ಅಲ್ಲಿ-ಅಷ್ಟು ಜನ ಗಲಭೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸತ್ತರು, ಇಷ್ಟು ಜನ ಹಸಿದು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು, ಇವರು ಇದ್ದಬದ್ದದ್ದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಗೋರಿಕೊಂಡರು ಅಂತ ಕೇಳುವಾಗ ಓದುವಾಗ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ-ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಹಸಿರಾಗಿ ಕಾಡುವ ನಮ್ಮೂರು...ನಾವು ಓದಿ ಕೇಳುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮೂರು ಎರಡರ ನಿಜಗಳ ತಾಕಲಾಟ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದೇವೆಯಾದ್ದರಿಂದ ಭಾವುಕತೆ-ಬೇಜಾರು ಜಾಸ್ತಿ.
ಮಾರ್ಚ್ ೨೦೧೦
 ಮೇಲೆ ಕಾಣುವ ರಕ್ತ ಮಾಂಸದ ’ಇವಳು’ ಸುಸಂಸ್ಕೃತೆ, ಜಾಣೆ, ಮನುಷ್ಯೆ.
ಇವಳೊಳಗಡಗಿರುವ’ ’ಅವಳು’ ಪಕಳೆ-ಮಿಂಚು ಹುಳ ಮಳೆಹನಿ,ಮುಳ್ಳ ಬೇಲಿ, ಜಲಪಾತ.
ಅವಳ ನುಂಗಿ ಇವಳಾದ ಹೆಣ್ಣೆಂಬ ಶಕ್ತಿಗೆ, ಪ್ರೀತಿಗೆ, ಮಾಯೆಗೆ, ಮಾತೆಗೆ-
ಈ ಬಾರಿಯ ಚಂದಮಾಮ.
ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಲೋಕ/ರಾಜ್ಯ/ವಿಧಾನಸಭೆಗಳಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ ೩೩ ರಷ್ಟು ಮೀಸಲಾತಿ ಕೊಡಬೇಕೆಂದು ಭಾರತದ ಲೋಕಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ದಿನದಂದು ಮಸೂದೆ ಮಂಡನೆಯಾಗಲಿದೆ. ದಶವಾರ್ಷಿಕ ಯೋಜನೆಯಂತೆ ವರ್ಷಾನುವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕೇವಲ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲೇ ಉಳಿದಿದ್ದ ವಿಷಯ ಕಡೆಗೂ ಮಂಡನೆಯಾಗಿ, ಅಷ್ಟೇ ಭರದಲ್ಲಿ ಅನುಮೋದನೆಯಾದರೆ ಅದು ಸಾಧನೆಯ ಸುದ್ದಿ. ಅದು ಹಾಗಾಗಲಿ. ಭಾರತದ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲೂ ಎಲ್ಲ ವರ್ಗದವರಿಗೆ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯ ಇರಬೇಕೆಂದು ಎಸ್ ಪಿ, ಬಿ ಎಸ್ ಪಿ ಇತರೆ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು ಶೇಕಡ ೩೩ ರಷ್ಟು ಮೀಸಲಾತಿಯಲ್ಲಿ ಒಳ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿರುವುದು ಸಮಂಜಸವೇ. ಆದರೆ ಈ ಪ್ರಸ್ತಾಪದಿಂದ ಇಡೀ ಮಸೂದೆಯ ಅಂಗೀಕಾರಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ತಡೆಯಾಗಬಾರದು. ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆಯಾಗಿ ಮೀಸಲಾತಿ ಅನುಮೋದನೆಯಾಗಲಿ.
ಫೆಬ್ರವರಿ ೨೦೧೦
|
