ಮೌಲ್ಯಗಳಿಗೆ ತಿಲಾಂಜಲಿ

ಆದರೆ ನನ್ನನ್ನು ಮೌಲ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬಾ ಚಿಂತಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಮೊನ್ನೆ ನನ್ನ ಗುಜರಾತಿ ಸ್ನೇಹಿತರೊಬ್ಬರು ಹೇಳಿದ ಸಂಗತಿ. ಮೂರು ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ದಿಂದೆ ನಾನು ಅವರ ಜೊತೆ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಹಾಗೂ ನ್ಯೂಜೆರ್ಸಿ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ಅವರ ಪರಿಚಯದ ಶಿವಂ ಹಾಗೂ ಅಮೃತ ಪಟೇಲ್ ದಂಪತಿಗಳ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆವು. ಅವರಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಇದ್ದಾರೆ. ಅಮೃತ ಇಂಡಿಯನ್ ಸ್ಟೋರ್ಸ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಸಂಸಾರ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ಶಿವಂ ಮಾತ್ರ ಆರಾಮಾಗಿ ಟಿವಿ ನೋಡುತ್ತಾ ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ಕಾಲಹರಣ ಮಾಡುವ ಸೋಂಬೇರಿ ಆಸಾಮಿ. ಸುಮಾರು ೧೨ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನೆಲೆಸಿರುವ ಈ ದಂಪತಿಗಳಿಬ್ಬರು ಸಹ ಅಮೆರಿಕನ್ ಪ್ರಜೆಗಳು. ಸೋಮಾರಿಯ ಮನಸ್ಸು ದೆವ್ವದ ಕಾರ್ಖಾನೆ (Idle mind is a devils workshop) ಎಂಬ ನಾಣ್ಣುಡಿಯಂತೆ ಶಿವಂ ಪಟೇಲ್ ಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡದೆ ದುಡ್ಡು ಸಂಪಾದಿಸುವ ಐಡಿಯಾ ಹೊಳೆದಿದೆ. ಅದನ್ನು ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ತರಲು ಆತ ಕಾನೂನು ರೀತ್ಯ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಡೈವೋರ್ಸ್ ಕೊಟ್ಟು ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಒಂದೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನದ ನಂತರ ಸೂರತ್ ಗೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳನ್ನು ರಿಜಿಸ್ಟರ್ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಅವಳಿಗೆ ಗ್ರೀನ್ ಕಾರ್ಡ್ (ಮೊದಲೆ ಹೇಳಿದಂತೆ ಅಮೆರಿಕನ್ ಪ್ರಜೆಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾದರೆ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಗ್ರೀನ್ ಕಾರ್ಡ್ ಸಿಗುತ್ತದೆ) ಕೊಡಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು ಪಡೆದುಕೊಂಡ ಹಣ ಐವತ್ತು ಸಾವಿರ ಡಾಲರ್ ಅಂದರೆ ಸುಮಾರು ೨೩ ಲಕ್ಷ ರುಪಾಯಿ.