(ಪುಟ-೧೦) ದಿಗ್ಭ್ರಾಂತಿ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ಜೆರ್ರಿ ಸ್ಪ್ರಿಂಗರ್!!!

ಒಂದು ದಿನ ಶಾಪಿಂಗ್ ಆದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ದಿನ ಲೋಕಲ್ ಪಬ್ಲಿಕ್ ಲೈಬ್ರರಿಗೆ, ಮತ್ತೊಂದು ದಿನ ಪಾರ್ಕಿಗೆ, ಇನ್ನೊಂದು ದಿನ ಜಿಮ್ ಗೆ, ಹಾಗೇ ಮತ್ತೊಂದು ದಿನ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮನೆಯಲ್ಲಿರಲು...ಹೀಗೆ ನಮ್ಮ ಪ್ಲಾನ್ ಸಖಿಯರ ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ತಯಾರಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಲೈಸನ್ಸ್ ಇದ್ದ ಪುಣ್ಯಾತ್ಗಿತ್ತಿಯರ ಕಾರ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದವರೆಲ್ಲ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಊರುಸುತ್ತಲು ಹೊರಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅವರ ಬರ್ತ್ಡೇ ಪಾರ್ಟಿ, ಇವರ ಬೇಬಿ ಶವರ್, ಅವರ ಆನಿವರ್ಸರಿ, ಮನೇಲಿ ಅದು ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ... ಹೀಗೇ ಏನೋ ಒಂದು ನೆಪದಿಂದ ಎಲ್ಲೇ ಸುತ್ತಲು ಹೋದರೂ ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ಶಾಪಿಂಗ್ ಸುತ್ತು ನಡೆದೇ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು.

ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೇ ಸದಾ ಸದ್ದು ಮಾಡುವ ಹೊಸದೊಂದು ಪ್ರಪಂಚ ನಮ್ಮನೆಯ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲೇ ಇದೆ ಎನಿಸತೊಡಗಿತು. ಒಂದು ಚಾನೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಧಡೂತಿ ಕಾಯದ ಹೆಂಗಸರಿಬ್ಬರು ಒಬ್ಬರ ಜುಟ್ಟು ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಹಿಡಿದು ಗುಂಜಾಡಿಕೊಂಡು, ಬಟ್ಟೆ ಬರೆಗಳು ಮೈ ಮೇಲಿಂದ ಜಾರಿದ್ದನ್ನೂ ಗಣಿಸದೇ ಶರಂಪರ ಜಗಳವಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಅರೆನಗ್ನೆ ಮಹಾ ಕಾಯೆಯರು ಮಾತಾಡುವುದೂ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಬರೀ ಬೀಪ್ ಬೀಪ್ ಎನ್ನುವ ಸೆನ್ಸರ್ ಸೌಂಡ್ ಗಳು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಅತ್ತ ಅವರು ಜಗ್ಗಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಈ ಕಡೆ ಜನ ಅವರಿಗೆ ಹಂಗೆ ಮಾಡು ಹಿಂಗೆ ಮಾಡು ಅಂತ ಸಪೋರ್ಟ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಗಾಬರಿ. ಇದೆಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಕಾದಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರಪ್ಪಾ? ಇದೇನಾದ್ರೂ ಹೊಸಥರದ ಡಬಲ್ಯೂ ಡಬಲ್ಯೂ ಎಫ್ ಇರಬಹುದಾ ಅಂತ ನೋಡಿದೆ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಕಣ್ತಪ್ಪಿಸಿ ತಮ್ಮ ಡಬಲ್ಯೂ ಡಬಲ್ಯೂ ಎಫ್ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ನಾನೂ ನೋಡಿದ್ದೆ. ಅದ್ಯಾವ ಸೀಮೆಯ ಕ್ರೌರ್ಯ ಅಂತ ಅಕ್ಕ-ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಬೈದು, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಂದಲೂ ಬೈಸಿ ಅವನ ನೋಡುವ ಚಟ ತಪ್ಪಿಸಿದ್ದೆವು.

ಎರಡು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಯೂನಿಫಾರ್ಮ್ ಹಾಕಿದ್ದ ಇಬ್ಬರು ಗಂಡಸರು ಬಂದು ಆ ಹೆಂಗಸರನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕುರ್ಚಿಗಳ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿದರು. ಅವರು ಮತ್ತೆ ಎದ್ದು ಕಿತ್ತಾಡದಿರಲಿ ಎಂದು ಅವರ ಭುಜ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಆ ಹೆಂಗಸರ ಬೈದಾಟ ನಿಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸೂಟ್ ತೊಟ್ಟಿದ್ದ ಕೆಂಚು ಕೂದಲಿನ ಬಿಳಿಯನೊಬ್ಬ ಆ ಹೆಂಗಸರಿದ್ದ ವೇದಿಕೆ ಗೆ ಬಂದ. ಅವನ ಕೈಲಿ ಮೈಕ್ ಇತ್ತು. "ಈ ಹೆಂಗಸರಿಬ್ಬರ ಮನಸ್ಸು, ಮಿತ್ರತ್ವ ಮುರಿದಿರುವ ಸ್ಯಾಲಿ ನಮ್ಮ ಸ್ಟುಡಿಯೋದಲ್ಲೇ ಇದ್ದಾಳೆ. ಬ್ರೇಕ್ ನ ನಂತರ ಅವಳ ಕಥೆ ಕೇಳೋಣ" ಎಂದು ಬ್ರೇಕ್ ಗೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿದ. ಆ ಪಾಟಿ ಮನಸ್ಸು ಮಿತ್ರತ್ವ ಮುರಿದುಕೊಂಡಿರುವ ಹೆಂಗಸರ ಕತೆಯನ್ನು ಪೂರ್ತಿ ನೋಡಲೇ ಬೇಕೆನ್ನುವ ಕುತೂಹಲ ಉಕ್ಕಿ ಬಂತು. ಚಾನೆಲ್ ಬದಲಿಸದೆ ಕೂತೆ. ಏನೆಲ್ಲಾ ಜಾಹೀರಾತುಗಳ ಜೊತೆಗೇ "ನಿಮ್ಮದೇನಾದರೂ ರಹಸ್ಯವಿದೆಯೇ? ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಪಾರ್ಟ್ನರ್ ಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡಿದ್ದೀರಾ? ನಿಮ್ಮ ಮಗು ಯಾರಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆಯೇ? ನಮ್ಮ ಶೋ ನಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿ, ನಿಮ್ಮ ಕಥೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಿ..." ಅಂತೊಂದು ಜಾಹೀರಾತು ಬಂತು. ನನಗೆ ಅತ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯ! ಇದೇನು ಈ ಹುಚ್ಚುತನ?! ನಿಮ್ಮ ಮಗು ಯಾರದ್ದೆಂದು ತಿಳಿಯುವ ಅಗತ್ಯ ನಿಮಗಿದೆಯೇ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕೇಳುವಷ್ಟು?!!

ಆ ಶೋ ನಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದವರು ಬಹುಪಾಲು ಅಮೆರಿಕಾದ ಬಡ ಮಂದಿ.  ಶೋ ಗೆ ಬಂದರೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ದುಡ್ಡು ಸಿಗಬಹುದೆಂಬ ಆಸೆಗೋ, ತಾವು ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಧಿಡೀರ್ ಪರಿಚಿತರಾಗಿ ಬಿಡುವ ಹುಚ್ಚಿಗೋ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರೆನಿಸುತ್ತದೆ. ೧೨ ವರ್ಷದ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ತನ್ನ ಹೆಚ್ ಐ ವಿ ಸೋಂಕಿನ ದೇಹದೊಳಗೊಂದು ಕೂಸು ಹೊತ್ತು ಶೋ ಗೆ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಅವಳಿಗೆ ತನ್ನ ಕೂಸಿನ ತಂದೆ ಯಾರು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಕೊಟ್ಟ ಹುಡುಗರ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಜೆರ್ರಿಗೂ ನಿಜವಾದ ತಂದೆಯನ್ನು ಹುಡುಕಲಾಗಲಿಲ್ಲ!! ಆ ಬಡ ಹುಡುಗಿ ಯಾರು ಯಾವ ಹೊತ್ತು ಏನು ಊಟ ಕೊಡಿಸುತ್ತರೆಂದರೂ ಅವರ ಜೊತೆ ಸಾಂಗತ್ಯ ಬೆಳೆಸಿದ್ದಳು. ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿ ಈ ಪರಿಯ ದಾರಿದ್ರ್ಯ ಇದೆ ಎಂದರೆ ನೀವು ನಂಬುತ್ತೀರಾ? ಇದು ಯಾವ ಮೂಲೆಗೂ ಅಲ್ಲ...ಇಲ್ಲಿರುವ ದಾರಿದ್ರ್ಯದ ಸ್ವರೋಪವೇ ಬೇರೆ ಬಿಡಿ.