ಭಾಗ-೩

ಈಶ್ವರ ಚಂದ್ರರು ಬಾಲ್ಯವಿವಾಹ ನಿಲ್ಲಿಸುವ, ವಿಧವಾ ಜೀವನದ ಕಷ್ಟಗಳ ನಿವಾರಣೆ ಮಾಡುವ ಮತ್ತು ಸತಿ ಪದ್ಧತಿಯಿಂದ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ವಿಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುವ ಸಮಾಜ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಬುನಾದಿ ಹಾಕಿದ್ದರೆ ಇಂದು ಶ್ತ್ರೀ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಬಳ ತರುವ ಒಂದು ವಸ್ತುವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಾಟಾಗಿದೆ. ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಪ್ರಜಾರಾಜ್ಯದ ಕಲ್ಪನೆಗಳಾದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ, ಸಮಾನಾವಕಾಶ, ಸಮಾನತೆ ಮೂರ್ತರೂಪ ಪಡೆದಿದೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಜನ ಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿದೆ. ಶಿಕ್ಷಣದ ವಿವಿಧ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣೂ ತನ್ನ ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡಿತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಉದಾ-ಎಸ್ ಎಸ್ ಎಲ್ ಸಿ, ಪಿ ಯು ಸಿ, ಬಿ ಎ, ಬಿ ಎಸ್ಸಿ, ಎಂ ಎ, ಎಂ ಎಸ್ಸಿ ಗಳಲ್ಲದೆ ವೈದ್ಯಕೀಯ, ತಾಂತ್ರಿಕ ವಿಜ್ನಾನಗಳಲ್ಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಪ್ರಗತಿ, ಪಾಸಾಗುವಿಕೆ ಮತ್ತು ’ರಾಂಕ್’ ಗಳಿಕೆಯ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಅಡಿಗೆ ಮನೆಗೇ ಬಂಧಿತಳಾದ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಜಗತ್ತು ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಆಫೀಸ್, ಶಾಲೆ, ಕಾಲೇಝು, ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಕೆಲಸದವರೆಗೆ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದೆ. ಗ್ಯಾಸು, ಫ್ರಿಜ್, ಮಿಕ್ಸಿಗಳಲ್ಲದೇ ಲೂನಾ, ಕೈನೆಟಿಕ್, ಕಾರ್ ಗಳ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನೂ ಅವರು ಅವರು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಿರುವುದರಿಂದ ಅವಳು ಸ್ವತಂತ್ರಆಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆ ಉಂಟುಮಾಡುವಂಥ ವಾತಾವರಣ ನಿರ್ಮಿತವಾಗುತ್ತಲಿದೆ. ಆದರೆ ನೈಜ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೇ ಬೇರೆ.

ಹಿಂದೆ ಅಡಿಗೆಗೇ ಮೀಸಲಾದ ಹೆಣ್ಣು ಇಂದಿನ ಆಧುನಿಕ ಉಪಕರಣಗಳಿಂದ ಕೆಲಸದ ಶ್ರಮವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹಗುರ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೂ, ಕಾಲವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರೂ ತನ್ನ ಸಂಬಳ ತರುವ ಕೆಲಸ ಸೇರಿಕೊಂಡಿರುವುದರಿಂದ ಮೊದಲಿನ ಎರಡರಷ್ಟು ಜವಾಬ್ದಾರಿ ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಶ್ರಮ ಪಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ದುಡಿಯಬೇಖಾಗಿದೆ. ಈ ಡಬಲ್ ವರ್ಕನ್ನು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತವಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಎರವಾಗುವ ಭಯ ಹಿಂದಿನದಕ್ಕಿಂತ ಇಂದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿದೆ. ಗಂಡನ ಸಹಾಯ ಹಸ್ತವನ್ನು ಮನೆಗೆಲಸದಲ್ಲಿ ತಾನು ಬಯಸಿದರೆ ಆರ್ಥಿಕ ಭದ್ರತೆ ಇದ್ದರೂ ಎಲ್ಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಸಮಾಜದ ಕುಹಕ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗುವೆನೋ ಎಂಬ ದಿಗಿಲಿನಿಂದ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ತನ್ನ ಕಾಯಕವನ್ನು ಬೆಳಗ್ಗಿನ ೮ ಗಂಟೆಯಿಂದ ರಾತ್ರಿ ೧೦ರ ವರೆಗೂ ನಿರ್ವಹಿತ್ತಲೇ ಇರುವಳು. ಸರ್ಕಾರಿ ಕೆಲಸದ ಅವಧಿ ೬ ಗಂಟೆ. ಪುರುಷ ಅಷ್ಟು ಕಾಲ ದುಡಿದು ಬಂದರೆ ಆ ದಿನದ ಕೆಲಸ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಮುಗಿದಂತೆ. ಆದರೆ ಮಹಿಳೆಯ ಸ್ಥಿತಿ ಹಾಗಿಲ್ಲ, ಅವಳದು ದಿನಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ೧೫-೧೬ ಗಂಟೆಗೆಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲದ ಕೆಲಸ.

ಯು ಎನ್ ಒ ವರದಿ ಪ್ರಕಾರ-"ವಿಶ್ವದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಸಂಖ್ಯೆ ಅರ್ಧದಷ್ಟಿದೆ. ವಿಶ್ವದ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಮೂರನೆಯ ಎರಡರಷ್ಟು ಭಾಗ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇವರ ಆದಾಯ ವಿಶ್ವದ ಹತ್ತನೆಯ ಒಂದು ಭಾಗ. ಸ್ವಂತ ಆಸ್ತಿ ನೂರರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಭಾಗ." ಈ ಲೆಕ್ಕ ದಾಖಲಿಸಿದೆ. ಆಯಾಸ ಪರಿಹಾರಕ್ಕೂ ಅವಳಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯ ಇಲ್ಲದಂತ ಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ. ತನ್ನ ಸಾಧನೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಿರುವುದಕ್ಕೆ ಓದಿಗಾಗಲೀ, ಇತರ ಕಾರ್ಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗಾಗಲೀ ಅವಳಿಗೆ ಸಮಯವೆಲ್ಲಿ? ಬಿಡುವೆಲ್ಲಿ? ಆದ್ದರಿಂದ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಲು ಪುರುಷನೊಡನೆ ಸಮಾನವಕಾಶ ಅವಳಿಗೆ ಇಲ್ಲವಾಗಿದೆ. ಹೆಣ್ಣು ತಂದೆಗೆ ಮಗಳಾಗಿ, ಗಂಡನಿಗೆ ಮಡದಿಯಾಗಿ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಗನ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ತನ್ನ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಸ್ವಾತಂತ್ರ, ಉದ್ಯೋಗದಿಂದ ನಿವೃತ್ತಿ ಇಲ್ಲದ ಮತ್ತು ಪುರಸ್ಕಾರವೂ ಇಲ್ಲದ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸಬೇಕಾದ ಪಾಡು ಅವಳದಾಗಿದೆ. ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಹೆಣ್ಣೀನ ಅಂತಿಮ ಗುರಿ ಮದುವೆ ಎಂದು ಇದ್ದುದರಿಂದಲೇ ಶಿಕ್ಷಣವೂ ಇಂದು ಹೆಣ್ಣೂ ಮತ್ತು ಮದುವೆಯ ಮಧ್ಯವರ್ತಿ ಸೇತುವೆಯಾಗಿದೆ. ವರ ವಿದ್ಯಾವಂತ-ಕೆಲಸದಲ್ಲಿರುವ ವಧುವನ್ನು ಬಯಸುವುದರಿಂದ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಓದು, ಕೆಲಸ ಎಂಬಂತಾಗಿದೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ವರದಕ್ಷಿಣೆಯ ಪೀಡೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದೆ. ಅದು ಹೆಣ್ಣಿನ ದಾರುಣ ಅವಸ್ಥೆಯ ದ್ಯೋತಕವಾಗಿ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಅವಮಾನಿಸಲ್ಪಡುವ ವ್ಯವಹಾರವಾಗಿದೆ. ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲೂ ತಂತ್ರ ವಿಜ್ನಾನದಿಂದ ಭ್ರೂಣದಲ್ಲಿಯೇ ಶಿಶುವುನ ಲಿಂಗ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಿ ಹೆಣ್ಣು ಭ್ರೂಣದ ಹತ್ಯೆ ನಡೆಸುವುದೂ ಸಾಗಿದೆ. ಇಂಥ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸರಕಾರದ ಅಸಡ್ಡೇಯ ವಿಳಂಬ ನೀತಿ ನಮ್ಮ ಸಮಾಜ ಹೆಣ್ಣಿನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ತಳೆದ ಪ್ರತಿಗಾಮಿ ನೀತಿಗೆ ಕನ್ನಡಿ ಹಿಡಿದಂತಿದೆ. ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಎಷ್ಟೇ ಒಳ್ಳೆಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದು ತಮ್ಮ ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳಿಗಿಂತ ಮುಂದಿದ್ದರೂ ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಹಣಗಳಿಸುವ ಡಾಲರು ವರ ಬಂದರೆ ತಾಯ್ತಂದೆ ಬಂಧುಬಳಗದವರು ಸೇರಿ ಅವಳ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸುವುದಂತೂ ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ.

ಅಂತೂ ಹೆಣ್ಣು ಒಟ್ಟೂ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಅರ್ಧದಷ್ಟಿದ್ದರೂ ಈಗಿನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿಯೂ ಅವಳ ಜೀವನ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವವನು ಪುರುಷ. ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲಿ ಅರ್ಧದಷ್ಟಿರುವ ಮಹಿಳಾಶಕ್ತಿ ಪ್ರತಿಭೆಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆಸುವ, ಸದುಪಯೋಗ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವಿವೇಕ ನಮ್ಮ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಈ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯ ಪ್ರಗತಿ ಕುಂಠಿತವಾಗುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಇಡೀ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಪ್ರಗತಿಯೇ ಕುಂಠಿತವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಮೂಡಬೇಕಾಗಿದೆ.