ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿನ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಹಗರಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯಲು ಹೊರಟರೆ ಅದೇ ಒಂದು ಪುರಾಣವಾದೀತು. ರಾಜ್ಯದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಕೇಳರಿಯದಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಹಗರಣಗಳು ದಿನನಿತ್ಯ ಬಯಲಾಗತೊಡಗಿವೆ. ಅತೀ ಭ್ರಷ್ಟ ರಾಜ್ಯದ ಪ್ರಜೆಗಳೆಂಬ ಬಿರುದಿನೊಂದಿಗೆ ನಾವೀಗ ಯುಗಾದಿಯನ್ನು ಬರಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ. ಕೇವಲ ಎರಡೂವರೆ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯಷ್ಟೇ ಹೊಸದಾಗಿ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದ ಭಾರತೀಯ ಜನತಾ ಪಕ್ಷದ ಆಡಳಿತದಿಂದ ಜನತೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಅಪಾರ. ದಶಕಗಳಷ್ಟು ಕಾಲ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿದ್ದ, ಜಾತ್ಯಾತೀತ ಜನತಾದಳದೊಟ್ಟಿಗಿನ ಮೈತ್ರಿ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಉಪ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದ, ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿಯವರ ವಚನ ಭ್ರಷ್ಟತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ರಾಜ್ಯದ ಜನತೆಯ ಅನುಕಂಪ ಗಿಟ್ಟಿಸಿದ್ದ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾದುದಕ್ಕೆ ಭಾರತೀಯ ಜನತಾ ಪಕ್ಷದ ತತ್ವ ಸಿದ್ದಾಂತಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪದ ಜನರೂ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದು ಸಹಜವೇ. ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿಯವರ ಕೊಡುಗೆಯಾದ ಅನುಕಂಪದ ಅಲೆಯೇ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನನ್ನು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯನ್ನಾಗಿಸಿದ್ದು ನಿಜ. ಅಂತೆಯೇ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಲ್ಲೇ ಬಿ ಜೆ ಪಿ ಸರ್ಕಾರದ ಖಾತೆ ತೆಗೆಸಿದ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆಯೂ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರದ್ದೇ ಎಂಬುವುದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲ. ಸಂಪೂರ್ಣ ಬಹುಮತ ಬಾರದಿದ್ದರೂ ನಾಲ್ಕಾರು ಜನ ಪಕ್ಷೇತರರ ನೆರವಿನಿಂದ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಮೆದುಳಿಗೆ ಯಾರು ಹುಳ ಬಿಟ್ಟರೋ ಅಪರೇಷನ್ ಕಮಲವೆಂಬ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಿಳಿದುಬಿಟ್ಟರು. ಪಕ್ಷ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬರಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಆರ್ಥಿಕ ನೆರವು ನೀಡಿದ್ದ ಬಳ್ಳಾರಿಯ ಗಣಿಗಳ್ಳರು ಆರಂಭದ ಅಪರೇಷನ್ ಕಮಲದ ಹಣಕಾಸಿನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಹೊಣೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಇತರೆ ಪಕ್ಷಗಳ ಶಾಸಕರುಗಳನ್ನು ಅನೇಕಾನೇಕ ಆಮಿಷಗಳ ಮೂಲಕ ರಾಜೀನಾಮೆ ಕೊಡಿಸಿ ತಮ್ಮ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಸೆಳೆದುಕೊಂಡು ಮರು ಚುನಾವಣೆಗಳನ್ನು ರಾಜ್ಯದ ಜನತೆಯ ಮೇಲೆ ಹೇರಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಆಶಯಗಳಿಗೇ ಮಾರಕವಾಗುವಂತಹ ಮಹತ್ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡಿದಂತಾ ಮಹಾನುಭಾವರಾದ, ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವೇ ದೇಶಭಕ್ತರೆಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಭಾರತೀಯ ಜನತಾ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರುಗಳು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷಾಂತರದ ಹೊಸ ನಮೂನೆಯ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿಬಿಟ್ಟರು.

ಅಂತೂ ತನ್ನ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಭದ್ರಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಮತ್ತವರ ಬಳಗ ಬಾಯಿಯಲ್ಲಷ್ಟೇ ಅಭಿವೃದ್ದಿಯ ಜಪ ಪಠಿಸುತ್ತಾ ರಾಜ್ಯದ ಬೊಕ್ಕಸವನ್ನೇ ಕೊಳ್ಳೆ ಹೊಡೆಯಲು ನಿಂತಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಈ ನಾಡಿನ ಜನತೆಗೆ ಮಾಡಿದಂತ ಮಹಾ ದ್ರೋಹ. ಸರ್ಕಾರ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೇರಿದ ನಂತರ ಆರಂಭವಾದ ಆಪರೇಷನ್ ಕಮಲದ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ ಇನ್ನೂ ನಿಂತಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ಈ ಸರ್ಕಾರ ಸದಾ ಅಭದ್ರತೆಯ ನೆರಳಿನಲ್ಲೇ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವುದಂತೂ ದಿಟ. ಇದರ ಜತೆಗೇ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನಿಗೆ ತನ್ನ ಪಕ್ಷದಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ವಿಶ್ವಾಸಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ರಾಜ್ಯಭಾರ ನಡೆಸಬೇಕೆಂಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ತಿಳುವಳಿಕೆಯೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ದುದರಿಂದ ಆರಂಭದಿಂದಲೂ ತನ್ನ ಸ್ವಯಂಕೃತ ಅಪರಾಧದಿಂದಾಗಿ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಭಿನ್ನಮತೀಯರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟರು. ಅಂತಹ ಆಂತರಿಕ ಭಿನ್ನಮತದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿಯೇ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರು ಇಂದು ತಮ್ಮ ಗದ್ದುಗೆಯನ್ನು ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಮಿತಿಮೀರಿದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ಸ್ವಜಾತೀ ಪ್ರೇಮ, ದುರಹಂಕಾರದ ಪರಮಾವಧಿಯ ವರ್ತನೆ, ಇವೆಲ್ಲವೂ ಇಂದು ಇದೇ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನನ್ನು ಅವಸಾನದ ಅಂಚಿಗೆ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿವೆ. ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಮಾಡಿರುವ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಆತ ಓಲೈಸುವ ಕರ್ನಾಟಕದ ಮಠಾಧೀಶರುಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಜಗತ್ತಿನ ಮತ್ತ್ಯಾವ ದೇವರೂ ಒಪ್ಪಲಾರ.

ಹೋಗಲಿ, ಈ ಮನುಷ್ಯ ರಾಜ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಏನಾದರೂ ಒಳಿತನ್ನು ಮಾಡಿರಬಹುದಾ ಎಂದು ನೋಡಿದರೂ ಹೊಸ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳೇನೂ ಕಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಜಾರಿಯಾಗಿದ್ದ ಭಾಗ್ಯಲಕ್ಷ್ಮಿ ಯೋಜನೆಯಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಸೀರೆ ಹಂಚಿದ್ದನ್ನೇ ದೊಡ್ಡ ಘನಂದಾರಿ ಕಾರ್ಯವೆನ್ನುವಂತೆ ಈ ಸರ್ಕಾರದ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ಬಿಂಬಿಸತೊಡಗಿದ್ದರೆ, ಈ ಸೀರೆ ವಿತರಣೆಯಲ್ಲೂ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ನಡೆದಿರುವುದನ್ನು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ಸಾಕ್ಷಾಧಾರದ ಸಮೇತ ಬಯಲಿಗೆಳೆದಿವೆ. ಕೇವಲ ನೂರು ರೂಗಳ ಬೆಲೆ ಬಾಳುವ ಸೀರೆಗಳಿಗೆ ಇನ್ನೂರೈವತ್ತು ರೂ ತೆತ್ತು ಖರೀದಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಕಮೀಷನ್ ಹಣವನ್ನು ತಿಂದಂತಾ ಮಹಾನುಭಾವರಿವರು! ಮೂಗಿಗಿಂತಾ ಮೂಗುತಿಯೇ ಭಾರವೆಂಬಂತೆ ಸೀರೆಗಳನ್ನು ಕೊಂಡ ಹಣಕ್ಕಿಂತಲೂ ಅದರ ವಿತರಣೆಗಾಗಿ ನಡೆದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಜನರನ್ನು ಕರೆತರಲು, ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರಚಾರ ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನೀಡಿದ ಜಾಹಿರಾತಿನ ಖರ್ಚೇ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿತ್ತು.

ಯಾರೋ ಜ್ಯೋತಿಷಿ ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರನ್ನು ಬದಲಿಸಿಕೊಂಡರೆ ನಿಮ್ಮನ್ಯಾರೂ ಇನ್ನೂ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಸಲಾಗದೆಂದು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನೇ ನಿಜವೆಂದು ನಂಬಿಕೊಂಡು ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ಎಂದೇ ಮರು ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿಕೊಂಡದ್ದೇ ಅವರಿಗೀಗ ಮುಳುವಾದಂತಿದೆ. ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷವಿರಲಿ, ಇನ್ನುಳಿದ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ತಿಂಗಳು ಅವರು ಅಧಿಕಾರ ಪೂರೈಸುವುದು ಕನಸಿನ ಮಾತಾಗಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕದ ನೆಲ, ಜಲ, ಭಾಷೆಯ ಬಗ್ಗೆ ವಿರೋಧಪಕ್ಷದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ವೀರಾವೇಶದಿಂದ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ’ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ’ ಅಧಿಕಾರದ ಗದ್ದುಗೆಗೇರಿದ ಕೂಡಲೇ ಎಲ್ಲರಂತೆ ತಾವೂ ವರಸೆ ಬದಲಿಸಿದ್ದರು. ರಾಜ್ಯದ ಜನತೆಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನೇನೂ ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳದೆ ಹಳೆಯ ಸರ್ಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಜಾರಿಯಾಗಿದ್ದ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನೇ ತಮ್ಮ ಸಾಧನೆಯೆಂಬಂತೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಣಾತರೆನಿಸಿದರು. ರಾಜ್ಯ ಕಂಡ ಪರಮ ಸುಳ್ಳುಗಾರ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯೆಂದು ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನನ್ನು ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಕರೆಯಬಹುದು. ಅವರು ಮಾತನಾಡಿದ್ದಕ್ಕೂ, ವಾಸ್ತವಕ್ಕೂ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತಾಳೆಯಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ದಿ ವಿಷಯದಲ್ಲಂತೂ ಅವರದ್ದು ಬರೀ ಬುರುಡೆಯೇ!

ಹಾಗಂತ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿದರೆ ರಾಜ್ಯದ ಬೇರಿನ್ಯಾವ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯೂ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳದ ಸತ್ಯ ಹರಿಶ್ಚಂದ್ರನಂತೆ ರಾಜ್ಯವಾಳಿದರೆಂಬುದು ನಮ್ಮ ವಾದವಲ್ಲ. ಕೆಂಗಲ್ ಹನುಮಂತಯ್ಯನವರ ಆಡಳಿತದ ನಂತರ ರಾಜ್ಯವಾಳಿದವರೆಲ್ಲರ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ಹಗರಣಗಳು ನಡೆದೇ ಇವೆ. ಕೆಲವರು ಹೆಚ್ಚು ಭ್ರಷ್ಟರಾದರೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಕೊಂಚ ಕಡಿಮೆ ಭ್ರಷ್ಟರಾಗಿದ್ದರಷ್ಟೇ. ಆದರೆ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ, ಸ್ವಜನ ಪಕ್ಷಪಾತದ ಹಗರಣಗಳು ಹಿಂದಿನ ಯಾವ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲೂ ನಡೆದಿರಲಿಲ್ಲವೆಂಬುದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಹೇಳಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇನ್ನು ಇವರನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಬೇಕಾದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತಿರುವ ಸಂಘ ಪರಿವಾರವಂತೂ ತೆಪ್ಪಗೆ ಕೂತಿದೆ. ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರು ಜಾತಿ ಬೆಂಬಲದಿಂದ, ಜನತೆಯ ತೆರಿಗೆಯ ಹಣವನ್ನು ನೀಡಿರುವುದರಿಂದ ದಿಲ್ ಖುಶ್ ಆಗಿರುವ ಮಠಾಧೀಶರ ಬೆಂಬಲದಿಂದ ತಮ್ಮನ್ಯಾರೂ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಲಾರರೆಂದು ಬಲವಾಗಿ ನಂಬಿದ್ದಾರೆ.

ಈ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದಲೇ ಅವರು ಬಿ ಜೆ ಪಿ ಯ ಹೈಕಮಾಂಡಿಗೂ ಸೆಡ್ಡು ಹೊಡೆದು ನಿಂತಿರುವುದು! ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿರುದ್ದ ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡೆಯುವ ಬಿ ಜೆ ಪಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಯಕರುಗಳು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ತಾಂಡವವಾಡುತ್ತಿರುವ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಕಂಡೂ ಕಾಣದವರಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿರುವುದು ವಿಪರ್ಯಾಸವೇ ಸರಿ. ಹೈಕಮಾಂಡಿಗೆ ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕಾದ ಕಪ್ಪ ಕಾಣಿಕೆಯೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ಕಾಲ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ, ಒಂದು ವೇಳೆ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸಿದಲ್ಲಿ ಆತ ಸರ್ಕಾರವನ್ನೇ ಉರುಳಿಸುವ ಭೀತಿಯಿರುವುದರಿಂದ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮವಾಗಿ ಹಿಡಿದಿರುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆಂಬ ಭಯದಿಂದಲೇ ಆ ಪಕ್ಷದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಯಕರುಗಳು ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನ ಸಾವಿರಾರು ಕೋಟಿಗಳ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಹಗರಣಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಹಸಿರು ಮುದ್ರೆಯನ್ನೊತ್ತಿದಂತಿದೆ.

ಇವೆಲ್ಲಾ ಹಗರಣಗಳು ಒತ್ತೊಟ್ಟಿಗಿರಲಿ, ನಮ್ಮನ್ನು ತೀರ್ವವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಪ್ರವಾಹ ಪೀಡಿತರಾಗಿ ಇಂದಿಗೂ ತಲೆಯ ಮೇಲೊಂದು ಸೂರು ಗತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಹೀನಾಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಸವೆಸುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ರೈತರ ಬದುಕಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನೆಂಬ ಮಹಾನುಭಾವ ಪ್ರವಾಹದ ಸಂಧರ್ಭದಲ್ಲಿ ಇನ್ನು ಆರು ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಡುವುದಾಗಿ ತಮ್ಮ ಮನೆದೇವರಾದ ಯಡಿಯೂರು ಸಿದ್ದಲಿಂಗನ ಮೇಲೆ ಆಣೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಇವರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನಂಬಿ ಕೂತ ಸಂತ್ರಸ್ತ ಜನತೆ ಇನ್ನು ಆರು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಬಾಳು ಬಂಗಾರವಾಗುವುದೆಂದು ಪುಳಕಿತರಾಗಿದ್ದರು. ತನ್ನ ಖುರ್ಚಿಯನ್ನುಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಪರೇಷನ್ ಕಮಲದಲ್ಲಿ ಬ್ಯುಸಿಯಾದ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನನ್ನು ತಮ್ಮ ಉದ್ದಾರಕ್ಕಾಗೇ ಬಂದಿರುವ ದೇವದೂತನೆಂಬಂತೆ ಭಾವಿಸಿದ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆ ಆಪರೇಷನ್ ಕಮಲದ ಪ್ರಯುಕ್ತವಾಗಿ ನಡೆದ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪಗೆ ಬೆಂಬಲವಾಗಿದ್ದರು. ಆರು ತಿಂಗಳುಗಳು ಕಳೆಯಿತು, ಅಪರೇಷನ್ ಕಮಲವೂ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಖುರ್ಚಿ ಭದ್ರ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳು ಈಗ ಬರಬಹುದು, ಆಗ ಬರಬಹುದೆಂದು ಸಂತ್ರಸ್ತರು ಕಾದಿದ್ದೇ ಕಾದಿದ್ದು. ಉಹುಂ, ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ಅತ್ತ ಕಡೆ ತಲೆಹಾಕಿಯೂ ಮಲಗಲಿಲ್ಲ. ಇದೇ ಸಮಯವನ್ನು ಸದುಪಯೋಗಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಕೇರಳದ ’ಅಮ್ಮ’ ನಂತವರು ಒಂದೆರಡು ಕೋಟಿ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿ ಒಂದಷ್ಟು ಮನೆಗಳನ್ನು ಸಂತ್ರಸ್ತರಿಗೆ ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಟ್ಟು ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ಕೋಟಿ ರೂಗಳಷ್ಟು ಲಾಭ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ಅತ್ತ ಇನ್ನೂ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಮಂದಿ ಸಂತ್ರಸ್ತರು ನೆತ್ತಿಯ ಮೇಲೊಂದು ಸೂರಿಲ್ಲದೇ ಕಿತ್ತು ಹೋದ ತಗಡಿನ ಶೆಡ್ಡುಗಳಲ್ಲೇ ತಮ್ಮ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಪೀಡಿತ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಜೀವ ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದು ಬದುಕು ಸವೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನು ಸಂತ್ರಸ್ತ ರೈತರ ಮಕ್ಕಳು ಯಾವ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿನ ಕರ್ಮವೋ ಎಂಬಂತೆ ರೋಗ ರುಜಿನಗಳಿಂದ ನರಳತೊಡಗಿವೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಂಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಸರ್ಕಾರದ ವತಿಯಿಂದ ಇದುವರೆಗೂ ಅವರುಗಳಿಗೆ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಡಲಾಗಿಲ್ಲ. ಯಡಿಯೂರು ಸಿದ್ದಲಿಂಗೇಶ್ವರನ ಮೇಲೆ ಆಣೆ ಮಾಡಿ ಆರು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಮನೆಕಟ್ಟಿಸಿ ಕೊಡುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದ ಘನತೆವೆತ್ತ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನವರು ಅತ್ತ ಕಡೆ ತಲೆಹಾಕದೇ ತಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರದ ಅರ್ಧ ಆಯುಷ್ಯ ಕಳೆದರೂ ಅಪರೇಷನ್ ಕಮಲವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿಲ್ಲ. ಹೋಗಲಿ ಅವರಿಗೆ ಯಡಿಯೂರು ಸಿದ್ದಲಿಂಗೇಶ್ವರರಾದರೂ ಬುದ್ದಿ ಕೊಡಬಾರದೇ?!

ಈ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲವೊಂದು ಪವಾಡಗಳು ನಡೆದುಬಿಟ್ಟಿವೆ! ಕೇವಲ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಷ್ಟೇ ಸುಮಾರು ಎರಡು ಲಕ್ಷ ರೂ ಗಳ ಮೂಲ ಬಂಡವಾಳದೊಂದಿಗೆ ಆರಂಭವಾದ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಒಂದು, ಎರಡು ವರ್ಷ ಕಳೆವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂರು ಕೋಟಿ ರೂಗಳ ಸುಸಜ್ಜಿತ, ವೈಭವೋಪೇತ ಕಟ್ಟಡಗಳನ್ನು ವಿದ್ಯಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಾಗಿ ನಿರ್ಮಿಸಿಬಿಡುತಿದೆ!! ಇಂತಹ ಪವಾಡ ಮಾಡಿದ್ದು ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಅಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯವರ ಪುತ್ರರತ್ನರು! ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಂದ, ಸಂಘ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ, ಅಲ್ಲದೆ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಸಾವಿರಾರು ಕೋಟಿ ರೂಗಳ ನೆರವು ದೊರೆತರೂ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರದ ವತಿಯಿಂದ ಎರಡೂವರೆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ನೆರೆ ಸಂತ್ರಸ್ತರಿಗೆ ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಮನೆಯನ್ನೂ ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅತ್ತ ಅವರ ಮಕ್ಕಳು ಮಾತ್ರ ಖಾಸಗಿ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಎರಡೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂರು ಕೋಟಿ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿಬಿಟ್ಟರು!! ಸಂತ್ರಸ್ತರಿಗೆ ಕೈ ಕೊಟ್ಟ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ತಮ್ಮ ಪುತ್ರರ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಗಾಗಿ ಪವಾಡ ಸದೃಶವಾಗಿ ಕೋಟಿ, ಕೋಟಿ ಹಣ ಸಂದಾಯವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರು! ಅದಕ್ಕೇ ಇರಬಹುದು ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ವಾರಕ್ಕೆರಡು ಬಾರಿ ಶಿವಮೊಗ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ತಮ್ಮ ಪುತ್ರರತ್ನರ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡು ಆನಂದ ಬಾಷ್ಪವನ್ನು ಸುರಿಸುತ್ತಾ ರಾಜಧಾನಿಗೆ ಆಗಮಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಪಾಪ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಬದುಕೇ ಇಷ್ಟೆಂದು ಕಾಣದ ದೇವರನ್ನು ಶಪಿಸುತ್ತಾ ಕೊರಗುತ್ತಿರುವ ಸಂತ್ರಸ್ತರ ಗೋಳು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪಗೆ ಇನ್ನೂ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೇಳುವ ಯಾವ ಸೂಚನೆಯೂ ಇಲ್ಲ...

ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನವರ ಆಡಳಿತದ ವಿರುದ್ದ ಹೋರಾಟ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಆಂತರಿಕ ಹೋರಾಟವೇ ಹೆಚ್ಚು. ಸಿದ್ರಾಮಯ್ಯನವರು ಪ್ರತಿಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರಾಗಿದ್ದರೂ ಮೂಲ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರೆಂದು ಕರೆದುಕೊಳ್ಳುವವರು ಅವರನ್ನು ಗೌರವಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಬಳ್ಳಾರೀ ಗಣಿಗಳ್ಳರ ವಿರುದ್ದ ಸಿದ್ರಾಮಯ್ಯ ಭಾರೀ ಪಾದಯಾತ್ರೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರು ಆ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಬಂಡವಾಳ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಫಲರಾದರು. ತಮ್ಮಲ್ಲೇ ಕಚ್ಚಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಇವರು ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಿಂದ ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷದ ವಿರುದ್ದ ಹೋರಾಟ ಮಾಡದ ಸ್ಥಿತಿ ತಲುಪಿರುವುದು ಶೋಚನೀಯವೇ ಸರಿ. ಯಾವುದೇ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಿದರೂ ಅದರ ಯಶಸ್ಸು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ತಮಗೇ ಸಿಗಬೇಕೆಂಬುದು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರ ಆಶಯವಾಗಿದೆ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ವರ್ಚಸ್ಸಿನ ಹಂಬಲದ ಡೋಂಗೀ ನಾಯಕರುಗಳಿಂದಾಗಿಯೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಇತ್ತೀಚಿನ ಮರು ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣು ಮುಕ್ಕಿದ್ದು.

ಜಾತ್ಯಾತೀತ ಜನತಾ ದಳ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪನ ಸರ್ಕಾರದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿರುದ್ದ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸುತ್ತಿದೆ. ಮಾಜೀ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಹೆಚ್. ಡಿ. ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವ ಹಲವಾರು ಹಗರಣಗಳನ್ನು ಅಧಿಕೃತ ದಾಖಲೆಗಳ ಮೂಲಕ ಬಯಲಿಗೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕಳೆದ ಎರಡೂವರೆ ವರ್ಷದ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವ ಸಾವಿರಾರು ಕೋಟಿ ರೂಗಳ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ನೇರವಾಗಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯೇ ಭಾಗಿಯಾಗಿರುವುದು ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ. ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರುಗಳು ಅಪಾರ ಲಾಭ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಮನೆಮಾತಾಗಿದೆ. ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಹಗರಣಗಳಿಂದಾಗಿಯೇ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ಮಂತ್ರಿ ಮಂಡಲದ ಐದಾರು ಸಚಿವರ ತಲೆದಂಡವಾಗಿದೆ. ದುರಂತವೆಂದರೆ ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಸರ್ಕಾರದ ಭ್ರಷ್ಟತೆಯ ವಿರುದ್ದದ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷವಾಗಿರುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿನಿಂದ ಸೂಕ್ತ ಬೆಂಬಲ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಸದಾ ತಮಗೆ ಸಲ್ಲುವ ಕ್ರೆಡಿಟ್ಟಿನ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಚಿಂತಿಸುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರುಗಳು ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿಯ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡಿದಲ್ಲಿ ತಾವು ಮೂಲೆಗುಂಪಾಗಬಹುದೆಂಬ ಆತಂಕದಿಂದ ದೂರವುಳಿದಿದ್ದಾರೆ. ಅಪರೇಷನ್ ಕಮಲದಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ನಷ್ಟವಾದದ್ದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗೇ. ಆದರೂ ಅವರು ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ಸರ್ಕಾರದ ವಿರುದ್ದದ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗದಿರುವುದು ನಾಚಿಕೆಗೇಡಿನ ಸಂಗತಿ.

ರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿಯೇ ಯಡ್ಯೂರಪ್ಪ ಕಡು ಭ್ರಷ್ಟ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿರುವುದು ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಅವಮಾನವಾದರೆ ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಕಳಂಕದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಈ ಯುಗಾದಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೈತ ಬಂದುಗಳು, ಅವರ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಕಂದಮ್ಮಗಳು, ಬಿರು ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ, ಕೊರೆವ ಚಳಿ, ಗಾಳಿ, ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಮುರುಕು ಶೀಟುಗಳ ಪರಿಹಾರ ಶಿಬಿರಗಳಲ್ಲಿ ಮೂರಾಬಟ್ಟೆಯ ಬದುಕು ಸಾಗಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ನಾವು ಯುಗಾದಿಯನ್ನು ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಸಂಭ್ರಮಿಸಬೇಕೋ ತಿಳಿಯದಾಗಿದೆ. ರೈತರ ಪರವಾಗಿ ಹೋರಾಟ ಮಾಡಬೇಕಿದ್ದ ರೈತ ಸಂಘದ ನಾಯಕರುಗಳೂ ಹೋರಾಟವನ್ನು ಮರೆತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿಗರಂತೆ ತಮ್ಮತಮ್ಮಲ್ಲೇ ಕಚ್ಚಾಡಿಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿದ್ದಾರೆ. ಕರ್ನಾಟಕದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೀಗಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ಯುಗಾದಿಯ ಹೊತ್ತಿಗಾದರೂ ಸಂತ್ರಸ್ತರ ಸಂಕಷ್ಟ ತೀರಲಿ, ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಕಳಂಕ ದೂರವಾಗಲೀ ಎಂಬ ಆಶಾವಾದದೊಂದಿಗೆ ಕಾಯಬೇಕಾಗಿದೆಯಷ್ಟೇ.....